#سبک_زندگی_علما

#امام_خمینی (ره)

#نماز_اول_وقت

امام خمینی (ره) که به برکت نماز و توسل و توجه به ذات پاک و بزرگ الهی توانست طومار طاغوت زمان خود را درهم بپیچد درباره جایگاه بالای نماز این گونه می فرماید:
«باید دانست که چون حقیقت نماز عروج به مقام قرب و وصول به مقام حضور حق جل و علا است، برای وصول به این مقصد بزرگ و غایت قصوی طهاراتی لازم است که ماورای این طهارت (ظاهری) است.»

حضرت امام خمینی(ره) این مجاهد خستگی ناپذیر چنان دلداه و شیدای خداوند هستند که نماز اول وقت و دیدار و صحبت با یار را به هیچ چیزی ترجیح نمی دهند ، حجت الاسلام انصاری این خاطره را درباره اهمیت نماز اول وقت در سیره عملی امام خمینی نقل می کنند:
امام در روزهای آخر عمرشان می‎خواستند بخوابند به من فرمودند: اگر خوابیدم برای اول وقت نماز صدایم بزن گفتم: چشم دیدم اول وقت شد و امام خوابیده‎ اند. حیفم آمد صدای شان بزنم؛ عمل جراحی، سرم به دست. گفتم صدای شان نزنم بهتر است. چند دقیقه‎ ای از اذان گذشت و امام چشم های شان را باز کردند.
گفتند:‌وقت شده؟، گفتم: بله. امام فرمودند: چرا صدایم نزدی؟ گفتم: ده دقیقه بیش تر وقت نگذشته است.
گفتند: مگر من به شما نگفتم ـ امام سپس فرزندش را صدا زدند که «احمد بیا » و فرمودند: ناراحتم، از اول عمرم تا حالا نمازم را اول وقت خوانده‎ ام چرا الان که پایم لب گور است، ده دقیقه تأخیر افتد.

“یکی از نکات مشترک در زندگی تمام علما و مراجع بزرگوار شیعی اقامه نماز در اول وقت است.”

*معاونت پژوهش مدرسه علمیه حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) -یزد*

#سبک_زندگی_علما

#آیت_الله_حائری_یزدی (ره)

#توسل_به_ائمه (علیهم السلام)

آیت الله العظمی‌ گلپـــایگانی (رحمة‌الله‌علیه):

آیت الله العظمی‌ گلپایگانی (رحمة‌الله‌علیه) موقعی به بیماری سختی مبتلا می‌شوند که تشخیص پزشکان در ایران سرطان اثنا عشر یا لوزالمعده است و ایشان را برای عمل جراحی به انگلستان می‌برند. در همان شب اول که ایشان در بیمارستان بستری می‌گردند، چنانچه روش ایشان در مشکلات سخت توسل به معصومین ‌(علیهم‌السلام) بوده، متوسل به محضر ولی عصر (عجل‌الله‌فرجه‌الشریف) می‌شوند. صبح وقتی پزشک ایرانی همراه ایشان به سراغ معظم له می‌آید، می‌فرمایند: به پزشکان بگویید: فعلاً دست نگه دارند و معاینه مجدد بشود. وقتی علت را جویا می‌شوند، می‌فرماید: «آقا امام عصر (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) فرمودند که من شفا پیدا کرده‌ام» و آزمایشات مجدد نشان می‌دهد اثری از سرطان در وجود ایشان نیست. [1]

*معاونت پژوهش مدرسه علمیه حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) -یزد*

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

(1) ↑صمدی، سید محمدحسین، تجلی عشق و عرفان، ص۹۸، انتشارات نجباء، اول، ۱۳۸۱.

#سبک_زندگی_علما

#علامه_امینی (ره)

#توسل_به_ائمه (علیهم السلام)

علامه امینی (رحمه الله علیه):

* «از ویژگی‌های علامه امینی (رحمة‌الله‌علیه) صاحب کتاب الغدیر، عشق و ولای کامل او بود نسبت به آل محمد ‌(علیهم‌ السلام)، عشقی وصف ناشدنی که می‌توان گفت «الغدیر» نیز در اثر همین عشق نوشته شد. در مجالس با صدای بلند بر مصائب آل محمد (صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) ‌می‌گریست؛ به طوری که دیگران و به خصوص اهل منبر و نوحه‌خوانان تحت تأثیر گریه ایشان منقلب می‌شدند، گویا یکی از آل محمد در مجلس است و اگر گوینده مصیبت نام حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیهم) را می‌برد، آن‌گاه خون در رگ‌هایش متراکم شده و چونان کسی که ظلم بر ناموس او رفته، فریاد می‌زد و همراه اشک بی‌امان، از چشمانش شعله آتش بیرون می‌زد». [۱]
ایشان بارها به محضر امیرمؤمنان متوسل شده بودند و حاجت گرفته بودند.

* “آیت الله بهاء‌الدینی” نقل کرده‌اند مرحوم علامه موقعی به کتابی جهت نوشتن الغدیر نیاز پیدا کرده و به محضر امیرمؤمنان (علیه‌السلام) متوسل می‌شوند، ولی مدتی می‌گذرد خبری نمی‌شود. در آن حین روزی در حرم بوده‌اند. یک عرب بیابانی می‌آید، رو به ضریح کرده و با جسارت می‌گوید: یا علی! اگر مردی کار مرا انجام بده؛ و هفته بعد موقعی که علامه در حرم بوده، در همان نقطه برمی‌گردد و می‌گوید: یا علی! مردی، کارم انجام شد. علامه ناراحت می‌شوند که چه‌طور حاجت ایشان روا نمی‌شود. شب در عالم رؤیا حضرت را زیارت کرده، به ایشان می‌گویند: آخر آن‌ها بدوی هستند و طبق طفولیتشان با ایشان برخورد می‌کنیم، نباید آن‌ها را معطل کرد؛ اما شما که با ما آشنایی دارید، معطل هم بشوید از ارادت شما کاسته نمی‌شود. صبح فردا، پیر زنی کتابی را در دستمالی بسته محضر علامه می‌آورد، علامه مشاهده می‌کند که همان کتابی است که از حضرت خواسته بودند. [2]

*معاونت پژوهش مدرسه علمیه حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) -یزد*

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

(1) ↑مختاری، رضا، سیمای فرزانگان، ص۱۸۳، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۴، چاپ هشتم.

(2)↑حیدری کاشانی، حسین، سیری در آفاق (زندگی‌نامه آیت‌الله بهاء‌الدینی)، ص۲۴۵، انتشارات تهذیب، چاپ اول، ۱۳۸۱.

#سبک_زندگی_علما

#آیت_الله_حائری_یزدی (ره)

#توسل_به_ائمه (علیهم السلام)

آیت الله العظمی‌ حائری یزدی (رحمة‌الله‌علیه):

* آیت الله العظمی‌ حائری یزدی (رحمة‌الله‌علیه) مؤسس حوزه علمیه قم، دستور داده بودند همه روزه قبل از درس کسی قدری مصیبت حضرت سیدالشهدا ‌(علیه‌السلام) بخواند و سپس درس را شروع می‌کردند. این بزرگوار حتی زمانی که مرجع تقلید بودند، در جلوی دسته عزاداری در کوچه و خیابان حرکت کرده و بسان مردم عادی بر سر و سینه می‌زدند و می‌فرمودند: من هر چه دارم، از سیدالشهدا دارم.[1]

* آیه الله حائری قبل از سفر به ایران، در کربلا زندگی می‌کردند. خواب می‌بینند که به ایشان گفته می‌شود بیش‌تر از ده روز زنده نخواهند بود. ایشان خواب را فراموش می‌کنند. روز دهم که روز تعطیلی بوده، با دوستان به باغات کربلا می‌روند. ناگهان ایشان تب کرده و درد شدیدی بدن او را فرا می‌گیرد. بالاخره او را به منزل می‌آورند و در بستر می‌افتد. آن‌گاه خواب خود را به یاد می‌آورد؛ ولی دیگر در حالت احتضار قرار گرفته‌اند. مشاهده می‌کند سقف شکافته شد و مأمورین ملک الموت برای قبض روح پایین آمدند.

* ایشان در آن حال توسل به آقا امام حسین (علیه‌السلام) پیدا کرده و می‌گویند: آقا جان! من نوحه‌خوان شمایم، مردن حق است؛ ولی دست من خالی است و ذخیره آخرت تهیه نکرده‌ام. اگر ممکن است تمدید بفرمایید. ناگهان مشاهده می‌کند شخصی از سقف پایین آمد و گفت: آقا تمدید فرمودند و با آن دو نفر بر‌گشتند. ایشان بعد از رفتن آن‌ها حالشان بهتر شده و از مرگ حتمی ‌نجات می‌یایند؛ به طوری که دیگران فکر می‌کردند مرده است. بعد از این ماجرا به ایران سفر نمودند. ابتدا حوزه علمیه اراک و سپس قم را تشکیل داده و به آن رونق بخشیدند که موجب خیر و برکت زیادی برای تشیع شد.[2]

*معاونت پژوهش مدرسه علمیه حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) -یزد*

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

(1) ↑مختاری، رضا، سیمای فرزانگان، ص۱۹۲، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۴، چاپ هشتم.

(2)↑صمدی، سید محمدحسین، تجلی عشق و عرفان، ص۹۱، انتشارات نجباء، اول، ۱۳۸۱.

#سبک_زندگی_علما

#آیت_الله_بهجت (ره)

#توسل_به_ائمه (علیهم السلام)

حضرت آیت الله بهجت (حفظه الله) فرمودند:

«امام عین الله ناظره است… امام زنده است، ناضر است قادر و مقتدر است. ائمه ‌(علیهم‌السلام) حاضرند، می‌بینند، جواب می‌دهند… التفات ما کم است… زیارت شما قلبی باشد. در موقع ورود اذن دخول بخواهید. اگر حال داشتید، به حرم بروید… اگر حالتان مساعد نیست، به کار مستجی دیگری بپردازید. سه روز روزه بگیرید و غسل کنید و به حرم بروید و دوباره از حضرت اجازه ورود بخواهید… همه زیارت‌نامه‌ها مورد تأیید هستند. زیارت جامعه کبیره را بخوانید. زیارت امین‌ الله مهم است. قلب شما بخواند، با زبان قلب بخوانید …».

 منبع: آیت‌الله بهجت، محمدتقی، فریادگر توحید، ص۲۱۳، مؤسسه فرهنگی اهل بیت، قم، انتشارات انصاری، چاپ دوم، ۱۳۷۸.

*معاونت پژوهش مدرسه علمیه حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) -یزد*