حسین بیشتر از آب تشنه لبیکــ بود،

افسوس که به جای افکارش،

زخم های تنش را نشانمان دادند

و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند.

“دکتر علی شریعتے”

آیا کرونا شر است؟ چرا خداوند چنین شری را آفریده و آیا رحمت و حکمت الهی را زیر سؤال نمیبرد؟طبق جهانبینی اسلامی خیر و شر از هم تفکیک ناپذیرند. برای فهم بیشتر پاسخ توجه به این سؤال لازم است: آیا خیر است یا شر؟

پاسخ چهار احتمال دارد:
1 . خیر است.
2 . شر است.
3 . هم خیر است و هم شر.
4 . نه خیر است و نه شر که قائلی ندارد.

آب فواید زیادی دارد و حیات هر چیزی از آب است امّا همین آب وقتی به سیل تبدیل شود، ویرانی و نابودی و مرگ هم به همراه میآورد. بنابراین نمیتوان گفت آب خیر محض یا شر محض است؛ بهتر است گفته شود آب هم خیر است و هم شر. آتش و سایر پدیدههای طبیعی نیز همینگونه هستند. زیرا نظام هستی در دنیای طبیعی لاجرم اینگونه است که هم خیرات و هم شرور نسبی خواهند بود. یعنی یک پدیده نسبت به چیزی خیر و نسبت به چیز دیگر شر خواهد بود. بنابراین کرونا نیز شر محض یا خیر محض نیست، بلکه ترکیبی از خیر و شر است. اساساً در این جهان مادی؛ خیر و شر، بلا و نعمت، تلخی و شیرینی، خوشی و گرفتاری آمیخته به هم است؛ بر خلاف آخرت که خیرمحض (بهشت و پاداش الهی) و شرمحض (جهنم و عذاب الهی) است. در پاسخ به این پرسش که چرا خدا شر را آفرید میتوان چنین گفت:
این امر لازمه زندگی طبیعی در دنیاست. زندگی طبیعی محدودیتهای خاص خودش را دارد و قرار نیست اینجا شبیه زندگی آخرتی و یا بهشت باشد (یعنی خیر محض باشد). لازمه امتحان و آزمایش انسان، وجود خیر و شر در دنیا و مؤثر بودن اراده و اختیار انسان در سرنوشت خویش است.

علاوه بر این کافران در سختیها و بلاها کسی را ندارند، امیدی به بعد از مرگ ندارند، قدرتی مافوق قدرت
مادی نمیشناسند، امّا انسان مؤمن امیدش به خداست و به قدرتی ما فوق همه قدرتها، قدرتمندی که عین رحمت و مهربانی است. انسان مؤمن تحت همه شرایط سخت در زندگی احساس درماندگی نمیکند. همیشه امیدوار به رحمت خداست و دنیا را ایستگاه پایانی زندگی خویش نمیداند.